Wyrokiem z dnia 24 listopada 2023 r., w sprawie o sygn. akt: I C 1974/22, Sąd Okręgowy w Rzeszowie:
- ustalił, że umowa kredytu hipotecznego nominowanego do CHF zawarta pomiędzy kredytobiorcami a Santander Consumer Bank S.A. jest nieważna,
- zasądził od pozwanego Santander Consumer Bank S.A. na rzecz powodów kwotę 2.245,00 zł stanowiącą nadwyżkę spłat nad otrzymanym kapitałem,
- uwzględnił zarzut potrącenia Banku w zakresie roszczenia o zwrot kapitału,
- nie uwzględnił zarzutu potrącenia Banku w zakresie roszczenia o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału,
- zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty procesu.
Sporny kredyt wypłacany był po kursie kupna CHF z Tabeli kursów Banku, natomiast spłacany według średniego kursu sprzedaży NBP. Sąd uznał, że klauzula dotycząca etapu wypłaty kredytu (ustalenie salda zadłużenia w CHF) stanowiła niedozwolone postanowienie umowne. Na skutek jej zastosowania Bank miał dowolność w ukształtowaniu wysokości zobowiązania kredytobiorców. Ponadto kwestionowana klauzula wystawiła konsumentów na niczym nieograniczone ryzyko kursowe, o którym powodowie nie zostali należycie poinformowani. Sąd uwzględnił zarzut potrącenia Banku w zakresie wierzytelności o zwrot kwoty wypłaconego kapitału. Stąd też wzajemne roszczenia stron zostały częściowo rozliczone już w procesie. Sąd uznał jednak za pozbawione podstaw prawnych żądanie Banku zapłaty wynagrodzenia za korzystanie przez konsumentów z kapitału wypłaconego na podstawie nieważnej umowy. Uwzględnienie takiego roszczenia byłoby sprzeczne z dyrektywą 93/13/EWG i stanowiłoby obejście przepisów o niedozwolonych postanowieniach umownych.